John'un Günlüğü

tarafından **Schneider** Salı Nis. 20, 2010 8:54 am

John'un Günlüğü

6 Kasım 1983

Bugün karımı toprağa verdim. Bunları yazarken hala inanamıyorum. Henüz geçen hafta yemek yerken beraberdik. Normal bir aileydik. Dean için T-top oyununa gidiyorduk, Sam için oyuncaklar alıyorduk ama bir anda o iblis hayatımızı değiştirdi. Onun peşindeyim. Gözlerimin önünde karım hayatını kaybetti. Bu günlük olayları hatırlamamı onun peşindeyken bütün bunları not almamı sağlayacak. Bu günlük benim yardımcım olacak...

13 Kasım 1983

Hiç bir şey karımın ölmesi kadar canımı yakmamıştı. O geceyi hala yaşıyorum. Mary'nin çığlığı kulağımda o an duyduğumda koştum Sammy'in iyi olduğunu görünce rahatladım her şey yolundaydı. Fakat kan vardı tavana baktığımda karımı gördüm aniden alev aldı her şey. 1 kaç saatlik yangın olmasına rağmen evimizin yarısı yandı. Giysilerimiz, fotoğraflarımız her şeyimiz gitmişti. Benim evim nasıl o kadar hızlı yanabilirdi? Nasıl karım kaybolabilirdi?

17 Kasım 1983

Kaldığımız yerde Mike ve Kate çocuklarıma bakmam için bana yardım ediyorlar. Onlar bana üzgün olduklarını ve yangının belkide bir kaza olduğunu üzgün olduğumdan böyle düşündüğümü söylüyorlar. Bir kaza onun neden tavanda olduğunu açıklamaz. İnanmıyorum çünkü bir kaza değildi. Tüm arkadaşlarım deli olduğumu düşünüyor. Kim bilir belki de haklılar?

26 Kasım 1983

Polise gittim. Onlar hala yangının neye sebeb olduğunu bilmiyor. Hatta karımı ölümünü bile bilmiyorlar. Onlar araştırmanın devam ettiğini söylüyolar. Bana bir şey söylemiyorlar bir şey yapmıyorlar. Eğer bi şey bulunamazsa suçu bana yıkmayı düşünüyorlar. Garip sorular soruyorlar. Ben, neredeydim? Yangından önce Mary'le benim ilişkim, nasıldı? Çocuklarla herhangi bir problemimiz var mıydı?

30 Kasım 1983

Hala uyuyamıyorum en küçük seste yada bir şey hissettiğimde kalkıyorum. Her sabah bir rüya sanıyorum olanları ama olmuyor. Eğer bir rüya olsaydı yine Mary görürdüm. Mary beni affet seni kurtaramadım. Ben nasıl kurtulurum bu acıdan?

4 Aralık 1983

Geçen gece Sam ve Dean odasında karanlıkta Mike'ın rüzgar sesi diye tanımladığı sesler duydum.Bütün gece sürdü. Sanki bir isim fısıldıyordu bana. Dean ve Sam'i koruyor muyum yaralıyor mu bilmiyorum. Dean hala zorlukla konuşuyor. Hala onu normal bir çocuk gibi hissetsin diye uğraşıyorum.Beyzbol oynamayı bıraktı. Sam sürekli ağlıyor. Annesini istiyor. Hiç bir şey yapamıyorum yapamadım.

7 Aralık 1983

Polise gittim yine. Hala milyonlarca kez cevapladığım soruları soruyorlar. Çocuklarımı çember içinde korumaya çalışmak beni çok üzüyor onları hem koruyup hem de rahat bırakmalıyım. Bi ilaç verdiler uyumam için ama fayda etmiyor. Uyuyamıyorum. Bir ara kafam karışmıyor her şeye anlam veriyorum ama yeniden bozuluyor.

8 Aralık 1983

Hava yine kötü hiç bir şey yapmak istemiyorum. Mutfağa gittim. Çocuklara bir şeyler hazırlamak için Mike artık işe gitmelisin dedi.Karımı kaybettim. Ne yapabilirim. Çocuklarım tehlikede mi bilmiyorum bile onları nasıl bırakabilirim. Mike sana göre bir iş biliyorum gel benimle dedi.

11 Aralık 1983

Sammy bugün ilk defa uyudu. Deande uyudu. Ama ben uyuyamıyorum. Uyuduğumda Mary'i o geceden önceki gibi mutlu ve canlı görüyorum ama aniden tavanda alev alıyor, ölüyor.Yine bir şey yapmıyorum. Ter içinde ve soluk soluğa uyanıyorum. Hissediyorum onu öldüren şey çocuklarımı izliyor ve hatta durduramadığım için gülüyor. İtfaiyeciler evden kalan bir kaç eşyayı verdi. 1 oyuncak 1 kaç fotoğraf ve antika bir silah. Geriye kalan tek silahım. Kimseye bir zarar vermiyeceğim ama bu gece yastığımın altına koymayı düşünüyorum.

13 Aralık 1983

Yine polise gittim. Hiç bir şey yok. DNA, parmak izi, kan hiç bir şey. Benim yaptığımı düşünüyorlar. Müfettiş elektrikde sorun olduğunu yangının ondan çıktığını söylüyor. Kanıt istiyorum bana bir şey söylemiyorlar. Bir itfaiyeci yangının duvarlarda başladığını söylüyor. Bu nasıl olur.

14 Aralık 1983

Uykuya daldım 5 dk sonra yine uyandım. Bi kaç kitap okudum yangınlarla ilgili bazı insanlar kötü varlıkların böyle şeyler yaptığını onları kontrol edenlerin olduğunu söylüyor. Şimdi hatırladım orada biri vardı ve sanki bir şey onu kontrol ediyordu. Gerçekten ateş püsküren ejderha gibi peri masalı hikayelerindeki gibi yaratıklar var mı? Ben Mike ile konuştum ama şimdiden yardım almam gerektiğini söylüyor.

17 Aralık 1983

Bir medyuma gitmeyi düşünüyorum ama biri desteklemediği için emin değilim. Sonunda Missouri'ye gittim. İçeri girdiğimde sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi olan hissi anlatamam. O her şeyi bildi. Düşündüklerimide bildi. Anlatınca bana deli gibi bakmayan tek insan o oldu ilk insandı. Sammy kucağında hiç ağlamadı Dean ve Sam'de sevdi Missouri'yi. Belki ona güvenmemeliyim ama içim ısındı. Bana yardım edebileceğini düşünüyorum.

23 Aralık 1983

Mike ve Kate'in yanından ayrıldık. Ben orada daha çok kalamam neden bilmiyorum. Hayatımda bir sürü şeyi açıklayamaz oldum. Ben sadece çocuklarımla gitmemiz gerektiğini biliyorum. Biz sabah onlar uyurken çıktık. Belki hoşçakal demeliydik ama bilmiyorum. Her ne, Mary'a bunu yaptıysa burada onun hiçbir izi yok. Bunların geçmesi için zamana ihtiyacımız var. Ben kendim onları bulmak zorundayım.

25 Aralık 1983

Bu gece yine uyuyamadım. Noel bugün ama Mary yok. O olmadan noel gerçek dışı. Normal bir hayatımız olsun diye bir noel ağacı bir kaç çorap ve süsler aldım. Dean T-Top için çok küçük ama biz yinede gideceğiz. Mary asla Dean'in T-Topa vuruşunu göremeyecek yada Sam'in yürüşünü, konuşmasını. Dean'i asla okuldan alamayacak. Karımı geri istiyorum. Polis resmen olayın peşini bıraktığını söyledi. Noelin ne anlamı var artık?

1 Ocak 1984

Mary yeni yılı çok severdi. Herkese kararlılık mutluluk getirmesini isterdi. Evet bende bunu istiyorum. Bu yıl kararlı olacağım. Bu yıl için oğullarımın mutluluğunu sağlığını istiyorum. Karımı neyin öldürdüğünü bulacağım.